maandag 28 maart 2011

Lente

Heerlijk, dat zonnetje. Mijn jongens genieten ook met volle teugen van het weer. Zaterdag zijn we even bij mama geweest, ik was blij haar even te zien en daarna naar mijn broertje, die vierde zijn verjaardag. Gisteren was mijn broertje hier en zijn we even naar het speeltuintje geweest met de jongens. Ik ga nu proberen wat foto's te plaatsen, ben benieuwd of het lukt.
Ik kan alleen glijden!
Één, teeee.....


Hey, kijk nou, een jongetje.
Kusje.....
Kiekeboe

Stoere vent!
Grote lol in het zonnetje!

dinsdag 22 maart 2011

Geen zin

Ik heb vandaag helemaal nergens zin in, en dat terwijl het heel mooi weer is. Ik heb al van alles gedaan (dus het is niet zo dat ik ook niks doe als ik geen zin heb), het enige wat ik nog moet doen van mijzelf is even de stofzuiger erdoor gooien. Nu zou ik dat ook letterlijk kunnen doen, ben ik sneller klaar hahaha.
Ian is vanmorgen naar de speelzaal geweest en die heeft altijd hele leuke verhalen op de terugweg. Nu zat hij namelijk met een probleem. Hij heeft vrijdag geen tijd om naar school te gaan, want hij wil gewoon heel graag televisie kijken. Ik heb gezegd dat het idd een probleem is, want hij moet wel naar school. Hoe moeten we dit nou oplossen?
Éamonn is dol op de glijbaan. Hij heeft zelf een mini glijbaan, maar de grotere glijbaan van Ian is natuurlijk veeeel leuker. Na een tijdje te worstelen was het hem gelukt om boven te komen en vervolgens op zijn buik, met zijn snoet naar beneden, naar beneden te glijden. Op zijn eigen mini glijbaan is dat geen probleem, want dan zit hij al met zijn handen aan de grond terwijl zijn voeten nog boven hangen. Maar op de grotere glijbaan gaat het toch wel een stukje harder, waardoor hij dus steeds met zijn snoetje in het gras beland. Ik heb er maar een kussen onder gelegd, is iets zachter dan het gras. Maar dat snoetje van Éamonn als hij beneden ligt, hij kijkt mij dan aan met een blik van; waar slaat het nou op dat je mij met mijn gezicht in het gras duwt? Vervolgens klautert hij weer omhoog, roept: één, téé en glijd weer naar beneden. Zo gaat het dan een stuk of 10 keer. Het verbaasd mij trouwens dat er nog geen tand door zijn lip is gegaan, of dat hij nog geen scheven neus heeft hahaha. Ik laat hem maar lekker geworden, want nee tegen Éamonn zeggen helpt niet. Je kunt het doen, maar meneertje is zooo eigenwijs dat hij toch wel doet waar hij zin in heeft. Zo probeer ik hem nu af te leren stickers te eten. Ik heb maar besloten de stickers in een afgesloten bak te stoppen, want nee zeggen werkt niet. En stickers uit zijn mond pielen is ook geen pretje, gezien het feit dat al zijn tanden aanwezig zijn en hij ze dan ook even wil laten voelen ook. AUW!
Ik heb echt de heerlijkste kinderen van de wereld, ze passen precies bij mij hahaha.

maandag 21 maart 2011

Lenteweer

Eindelijk, het lenteweer is begonnen. Het hele weekend was het mooi weer, dus ik heb heerlijk genoten met mijn mannen van het weer. Zaterdag hebben we gewandeld in Schokland, heerlijk om te zien hoe mijn jongetjes genieten van de natuur en hoeveel Ian wil weten van dieren en planten. Wat is dit, hoe komt dat en wat doet die dan? Dit zijn veel gestelde vragen altijd van Ian. Éamonn geniet als hij wordt vrijgelaten uit zijn wandelwagen. Hij begint te lachen, kijkt om zich heen wat de beste ontsnappingsroute is en "rent" er vandoor hahaha.
Zondag zouden we naar mijn broertje zijn verjaardag, maar die belde af, voelde zich niet lekker. Ik baalde, had veel zin om iedereen even weer te zien. Gelukkig zei mijn man dat we dan alsnog richting het noorden gingen, even naar mijn ouders en dan wandelen in de staatsbossen in Drenthe. Mijn ouders mee en mijn zusje en heerlijk een route gewandeld in een echt bos (in Flevoland zijn de bossen lang zo mooi niet vind ik), na het wandelen nog even gevoetbald op het veldje (wederom werd Éamonn vrijgelaten en spookte van alles uit, vooral molshopen zijn erg leuk om in te wroeten). Daarna nog even met zijn allen patat gegeten en toen weer naar huis. Ian zei in de auto dat hij het een heel mooi bos vond en dat hij er nog veel vaker heen wil. Dat gaan we zeker doen.
Nu mijn moeder haar operatie dichterbij komt beginnen de zenuwen bij mij ook wel een beetje te komen. Ben dus erg blij dat ik een ontspannen weekend heb gehad. Ach, ik moet het vertrouwen hebben dat alles goed komt, en dat komt het ook wel, maar het kriebelt wel.
Gelukkig schijnt het zonnetje vandaag weer, dus als het straks warm genoeg is gaan we lekker de tuin in. Ik ga de speeltent voor de jongens neerzetten denk ik (moet het niet hard gaan waaien) en een stoel voor mij en dan weer genieten van het weer. Éamonn zal wel met de stoepkrijt willen spelen, maar die eet het ook graag op, dus ik weet niet of ik dat wel een goed idee vind.

Nou, Éamonn vind het buitenspelen zo leuk dat hij dus niet wil slapen. Uiteindelijk heb ik hem om half 2 in zijn nest gelegd, om 2 uur was het stil, en (dankzij mijn oudste die nogal veel lawaai maakt) nu is hij alweer wakker. Zucht! Nou ja, het is nu nog mooi weer, dus ik haal hem er maar uit, kan hij nog even met zijn grote broer buiten spelen.
Ian is wel ontzettend lief, Éamonn was een beetje vervelend wakker geworden, bleef huilen, gaat die lieve Ian voor hem zingen: olifantje in het bos. Als moeder zijnde smelt je dan wel even (en ik heb dan moeite om mijn tranen binnen te houden hihihi)

donderdag 17 maart 2011

Peuterspeelzaal

Vanmorgen mocht ik blijven op de peuterspeelzaal. Ian helemaal blij, want die vind dat altijd erg gezellig. Éamonn was helemaal in zijn nopjes, want die vind het daar helemaal geweldig. Allemaal speelgoed waar hij mee kan spelen, veel meer dan thuis. Ian ging met de varkentjes in de modder spelen, Éamonn deed lekker mee (het waren zelf ook 2 varkentjes). Op een gegeven moment kwam Éamonn uit de huishoek lopen met een lege bus nutrilon opvolgmelk (die had ik gegeven aan de psz, ze verzamelen legen doosjes, potjes enz), hij riep: mama, die hamham, ker (lekker). De leidster en ik moesten zo lachen, kleine stinkerd.
Ian wilde na het fruiteten en knippen graag buitenspelen, dus hij aan de leidster vragen, en het was goed, we gingen met zijn allen naar buiten. Éamonn stond te trappelen van plezier, want die speelt het liefst de hele tijd buiten, de grote wereld ontdekken. Eenmaal buiten had Éamonn al snel een speelhuis ontdekt. Er waren ook iets oudere kinderen buiten aan het spelen (ik gok kids van groep 3/4) en die zagen Éamonn ineens. 1 van de jongens ging naar hem toe en begon hem te aaien en riep: He, dit is nog een baby, en hij doet helemaal niks. Een andere jongen: Oh, dan ga ik hem ook even aaien als hij niks doet. Weer een andere: Nee, hij bijt niet, wat een lieverd. Ik heb zo gelachen. Op een gegeven moment was Éamonn de groep van 6 jongens zat en baande zich een weg naar mij toe met een blik van; Help mij mama, ik ben geen puppie!
En nu ligt Éamonn heerlijk in bed (ik ben jaloers) en zit Ian achter de WII.

woensdag 16 maart 2011

Vriendje te spelen

Nou, het is hier gezellig druk, Ian heeft een buurjongetje te spelen. Van het feit dat ik had opgeruimd en had schoongemaakt is nu natuurlijk niks meer te zien hahaha. Éamonn vind het geweldig en probeert op alle mogelijke manieren de aandacht te trekken. Ian trouwens ook.
Mijn mannetje belde om half 4 lekker op dat hij onderweg is naar huis, dus die is om kwart voor 5 thuis, woehoe. De aardappelen staan al klaar, spinazie zit in de pan, kortom, ik zit op schema. Ik heb het eindelijk voor elkaar gekregen om een begin te maken met de spencer. Ik wil er ook nog 1 gaan maken voor Ian. Ik wil ze dan gebruiken als een soort van bodywarmer. Als ik een pand af heb, dan zet ik wel een foto op mijn blog (als mij dat lukt tenminste hahaha)
En ik zie dat ik mijn eerste volger heb, YEAH, you go mama!

Pffff

Gisteren ben ik 4 keer begonnen aan een spencer voor Éamonn te breien, toen heb ik het maar weg gelegd. Ik ben denk ik te moe. Gisteravond om 22.00 uur naar bed gegaan in de hoop dat ik mij nu wat minder moe voel. Tot nu toe wel, maar goed, de dag is nog maar net begonnen hahaha. Ik hoop dat mijn 2 dikke stinkers wat minder druk zijn vandaag dan gisteren. Éamonn lag zelfs op de kop achter de tv op een gegeven moment. Er missen 2 rubberen bandjes van een autootje, geen idee of ik die in zijn poep terug ga vinden, of dat ze gewoon verdwenen zijn. En Ian moet gewoon naar school. Ik merk dat hij dingen wil leren, zijn energie kwijt wil en dat lukt thuis gewoon niet. Éamonn is nog iets te klein om mee te kunnen stoeien en iets te klein om te snappen dat wat Ian maakt, dat hij dat niet kapot mag maken. Nog iets minder dan 3 weken, dan mag Ian naar school. Hij heeft er heel veel zin in, heeft zijn eerste kijkochtend al gehad en kwam stralend de klas uit.
Goed, ik ga vandaag vol goeie moed weer aan een spencer beginnen, speelgoed uitzoeken van de jongens, duplo naar beneden halen en eens zien wat de dag brengen zal.

maandag 14 maart 2011

Eens even zien

Ik heb werkelijk geen idee of ik hier nog wat ga doen. Misschien dat ik een keer met leuke verhalen kom over mijn jongens oid. Ik heb mijn blog aangemaakt omdat ik mijn moeder haar blog wil volgen.