Flitsvakantie

Hoe het allemaal begon:
Mijn mannetje verraste mij een aantal weken geleden (weet niet meer precies hoeveel weken geleden) met een midweekje België, omdat we dit jaar 5 jaar getrouwd zijn (jaja, 5 jaar alweer). Ik was helemaal blij, want we hadden namelijk besloten om niet meer weg te gaan, ivm het huis te koop zetten en de ontwikkelingen daarvan.
Maandag 16 mei was het zo ver, auto volgeladen, kids mopperend achter in de auto (is het nog ver???) en om 16.00 uur waren we bij de Hengelhoef in Houthalen. Desmond ging de sleutel halen en op naar onze chalet (zoals de Belgen dat dan noemen). Aangekomen bij onze chalet, was het een gewone stacaravan (had ik ook wel verwacht trouwens). Van buiten zag het er allemaal leuk uit, we hadden geen buren, dus lekker rustig. Op naar binnen, en dat viel dus een beetje tegen (misschien hadden we beter buiten kunnen blijven). Het was er niet schoon, er hing een rare geur, sanitair was echt smerig en stonk, er hing niet eens een douchegordijn voor de douche, terwijl de wc ernaast zat. Maar, positief ingesteld als ik ben, en veel zin hebbende in het weekje, zei ik: we maken er gewoon een leuke week van, lekker zwemmen, dan hoeven we hier ook niet te douchen, en lekker veel buiten spelen. Het bed lag lekker, dat was wel een dikke plus.
Dinsdag: we hadden besloten dat we 's morgens in de overdekte speeltuin zouden gaan spelen. Die gaat om 11.00 uur open, wij waren om 5 voor 11 bij de receptie. Desmond vroeg of hij een kaartje kon kopen, de "zeer vriendelijke" mevrouw zei dat dat pas om 11 uur kon. Wij netjes wachten tot 11 uur, kaartje gehaald, komen daar binnen, is er al een ander stel binnen, die geen kaartje hadden gekocht en die waren er ook al een poosje. Wij besloten dus om het kaartje die we netjes gekocht hadden de rest vd week gewoon te gaan gebruiken. In ieder geval, Ian, Éamonn en Desmond (ok, ik ook een beetje) hebben zich er heerlijk uitgeleefd. Klimmen, klauteren en glijden (jaja, ook Éamonn klom overal op en gleed overal van af, stinkie, voor de duvel niet bang). Ondertussen was het luchtijd geworden, dus wij terug naar onze sta-chalet, zit Ian daar heel beteuterd op de bank, moe, dikke rode blossen, ik tempen, 40 graden koorts. Ineens. De rest van de middag ons maar in de sta-chalet vermaakt. Aan het eind vd dag nog een stukje gewandeld, met Ian in de wandelwagen en Éamonn op de nek van Desmond. 's Nachts staat Ian bij ons bed met de vraag of ik een schone onderbroek voor hem had, had die lieverd in zijn bed gepoept, diarree. Woensdagochtend hebben we dus maar besloten om terug te gaan naar huis. Ian moest heel hard huilen, dacht dat het allemaal door hem kwam, dat het zijn schuld was. Wij hebben tegen hem gezegd dat het absoluut niet zijn schuld was, dat als de sta-chalet wat schoner ed was geweest, dat we de woensdag daar nog wel hadden afgewacht, maar die gok wilden we niet wagen. Dus woensdagmiddag waren we weer thuis, van ons enige weekje vakantie wat we dit jaar zouden hebben, snif, snif. Donderdags was Ian weer helemaal de oude, vrijdag zijn we in Lelystad naar het zwembad gegaan, was heerlijk rustig, bijna het hele bad voor ons alleen.
Al met al was het park toch een beetje Vreugdeloos (en dat zeg ik niet heel snel), veel faciliteiten waren niet open, omdat het nog het voorseizoen was. Het zwembad was om 14.00 uur pas open, terwijl het in het hoogseizoen om 9.00 uur open is.
We zijn in Luxemburg ook in het voorseizoen met vakantie geweest, maar daar waren ze een stuk behulpzamer, mochten we gratis midgetgolfen (1 keer betaald en we mochten de rest vd vakantie de golfclubs bij ons houden om de midgetgolfen), je kon er ijsjes kopen op het park en de mensen waren een stuk vriendelijker.

Oor

Getverdegetver, mijn oor begint weer vervelend te doen, en als ik ergens een hekel aan heb, dan is dat aan dat! Ik had het kunnen weten met de wind op Schiermonnikoog, maar had een beetje hoop dat het wel zou meevallen, omdat het warm was ( de wind was ook warm). Niet dus. Hij deed vorige week al een beetje pijn, maar niet noemenswaardig, dacht dat het door alle spanning kwam. Zucht, hoop dat ik er vanaaf niet al teveel last van krijg iig.
Kheb vanmiddag het vriendje van Ian boos weggestuurd. Ian, Éamonn en vriendje waren met zijn 3en in de zandbak aan het spelen en ineens begint Éamonn te huilen. Dus ik vraag wat er aan de hand was, verteld Ian mij dat vriendje Éamonn zijn vingertjes eventjes achterover had gedrukt. Ik was dus heel boos. Ik zei: dan ga jij dus nu maar heel gauw naar huis, ik hoef je voorlopig even niet te zien. Vriendje: Maar Éamonn zat de hele tijd vervelend te doen. Ik: Hij is 1,5 jaar, dan kom je bij mij en duw je niet even zijn vingertjes naar achteren, wegwezen nu!
Zelfs de droopie oogjes boeiden mij niet, van mijn kinderen blijf je af!!!!!
Kben aan vakantie toe! Tis maar goed dat we volgende week een midweek in België zitten, lekker in een stacaravan, dus heerlijk kamperen!

Behang

Ik zit mij hier op dit moment op te vreten achter de pc. Is het geoorloofd om andermans kinderen achter het behang te plakken? Waarom worden sommige kinderen niet opgevoed? Totaal geen respect voor het speelgoed hier, crossen rond op de loopauto, met het snoer van een afstand bestuurbare brandweerauto om het stuur, achter zich aanslepend, en dikke lol hebben. Ok, mijn kids zijn ook niet perfect, heb ook vaak de neiging om die achter het behang te plakken, maar deze spannen op dit moment de kroon. Nog 5 min en dan stuur ik ze weg. Gaan ze maar ouwehoeren bij hun moeder en de eerst komende week komen ze hier ook niet weer. Nu denken jullie natuurlijk; waarom heb je ze niet eerder weggestuurd??? Nou, geloof me, dat denk ik dus ook. Maar Ian speelt wel lekker met ze en die had zich al de hele week verveeld, dus ik vond het ook sneu voor hem om ze al gelijk weg te sturen. Nog 3 min hahahaha. En ze schreeuwen ook zo hard, alsof ze doof zijn. Heb al een paar keer gezegd dat wij niet doof zijn. Zomaar kastjes open doen, omdat ze een spelletje willen doen, niet vragen. Ze krijgen de kastjes toch niet open, kinderslot gnagnagna, maar toch. De 1 speelt continu de baas, heb ik ook zo'n hekel aan. Ze moeten doen wat zij zegt. Nou trekt Ian zich daar weinig van aan gelukkig. Nog 1 min hahaha. Ik ga ze wegsturen! Rust, tv aan, rust, rust, rust!!!!

Eerste knipbeurt en Senghi

Speciaal voor mijn lieve tante Lia een nieuw blogje. Gezien het feit dat mijn man nu naar Barcelona-Real Mardrid aan het kijken is en ik dus niks beters te doen heb (en anders ga ik uit verveling snaaien, niet de bedoeling) typ ik nu maar even een verhaaltje. Met Éamonn is alles gelukkig weer goed. Een beetje te goed, hij was een stuk rustiger toen hij ziek was. Het is wel een enorme knuffelkont, heerlijk. Geregeld komt hij naar mij toe lopen, zegt dan mama met zijn zachte stemmetje, heeft de armpjes in de lucht en dan moet hij dus even bij mij op schoot doekelen. Als hij daarmee klaar is kijkt hij mij even hemels aan en gaat weer verder spelen. Dit gebeurd zo'n 15 keer per dag denk ik. Het is een enorme slimmerd ook, snapt heel veel dingen al, maar houd zich af en toe nog van de domme. Mama weet echter beter hahaha.
Ian is ook een enorme lekkere scheet, is heel lief, alleen zijn oortjes werken deze vakantie wat minder goed. Eigenlijk werken de oortjes sinds hij naar school gaat wat minder goed. Beetje balen dat het onschuldige er nu van af gaat. Spelen wordt steeds meer met agressieve dingen (botsen  met auto's, poppetjes die vechten en schieten). Kun je zien dat naar school gaan veel invloed heeft.
Maar goed, ik wilde het eigenlijk even hebben over Éamonn zijn eerste knipbeurt. Mijn schoonmoeder kwam vanmiddag langs en ik had gevraagd of zij dan wel haar knipschaar mee wilde nemen, ik zag het namelijk niet zo zitten om met Éamonn naar de kapper te moeten. Ik dacht namelijk dat hij dan geen seconden stil zou blijven zitten. Tot mijn verbazing zat hij dus keurig stil in zijn kinderstoel (ok, de tv stond aan  met tekenfilms, maar dan nog). Oma heeft dus zijn haartjes kortgeknipt en ik slikte een brok in mijn keel weg, dat mijn ventje weer een stapje bij het groter worden is gekomen. Zijn mooie babyhaartjes eraf, boehoehoe. Maar goed, met een matje rondlopen vond ik ook weer zo zielig. Hier een paar foto's van zijn knipbeurt.

Ik probeer rustig televisie te kijken hoor.

Moet dit nou?

Boehoehoe, zijn babyhaartjes zijn eraf!!!
Goed, genoeg erover gesnift, speciaal voor Lia heb ik net een fotosessie gehouden met Senghi. Ze was het er niet helemaal mee eens dat ik haar stoorde tijdens haar slaapje, ze wilde dus ook niet helemaal meewerken, maar ik heb toch nog een paar fotootjes kunnen maken van haar (sommige niet helemaal scherp, probeerde haar bliede biek erop te zetten) Hier komen ze:

Wat???

Zucht, vooruit dan maar.

Even eelsk doen en de bliede biek tonen.

Prinses Senghi!